Nederland “zeer onaangenaam getroffen” over executies Afghanistan

De Nederlandse regering is “zeer onaangenaam getroffen” door de berichten dat op 7 oktober vijftien Afghanen zijn geëxecuteerd. Er zijn 10 mensen in gevangenschap die door Nederland zijn overgedragen. Dat heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken vandaag bekendgemaakt.

De tien personen in Afghaanse hechtenis die door Nederland zijn overgedragen maken het volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken “naar omstandigheden redelijk”.

Memorandum van Understanding
Nederland en Afghanistan zijn in november 2005 overeengekomen dat arrestanten die door Nederlandse troepen aan Afghaanse autoriteiten worden overdragen, niet ter dood mogen worden gebracht, aldus de verklaring van het ministerie.

Deze overeenkomst wordt het “Memorandum van Understanding” genoemd. Nederland ziet dan ook geen aanleiding om het detentiebeleid van de ISAF-troepenmacht te wijzigen.

Wanneer Nederlandse militairen arrestaties verrichten worden de gevangenen zo snel mogelijk overgedragen aan de Afghanen.

Er bestond sinds 2004 een moratorium op de doodstraf in Afghanistan en executies waren er sindsdien niet meer uitgevoerd.

Voor Nederland en de Europese Unie (EU) is afschaffing van de doodstraf één van de prioriteiten van het mensenrechtenbeleid. Nederland onderzoekt nu in EU-verband de feiten.

De 15 gevangenen werden afgelopen zondag ter dood gebracht in de beruchte gevangenis Pul-e-Charkhi bij Kabul.

Een woordvoerder van president Hamid Karzai verklaarde dat dit was gebeurd omdat de doodstraf tot het Afghaanse strafrecht behoort, en dat het ook is gebeurd om een voorbeeld te stellen tegenover andere misdadigers.

Vraagstelling
Een belangrijke vraag blijft echter waarom Karzai, die gratie had kunnen verlenen, door deze actie zijn belangrijke donorlanden die hem bovendien helpen om in het zadel te blijven zitten tegen het hoofd heeft gestoten.

Een tijdje terug heeft minister Koenders van Ontwikkelingssamenwerking 15 miljoen euro voor Afghanistan beschikbaar gesteld voor ondersteuning van de rechtsgang in dat land.